Sami. W przepaści.

Tytuł: Sami. W przepaści.

sami

Wydawnictwo: Egmont

Autor: Gazzotti Vehlmann

Dla kogo: nie dla dzieci. Pierwszy tom oceniłam na 8+, ale po przeczytaniu drugiego i trzeciego stwierdzam, że to raczej nie jest komiks dla dzieci, podtrzymuję to zdanie.

O czym: To historia dzieci, które wskutek jakiegoś dziwnego zjawiska zostają same w mieście. W dodatku narażone na całą masę niebezpieczeństw, z których nie wszystkie są w stanie zidentyfikować. Najgorzej jest w czerwonej strefie, do której część z nich dostała się w poprzedniej części. Teraz próbują się z niej wydostać, ale nie bardzo im to idzie, szczególnie że nie wiadomo skąd przypuściła na nich atak armia zombie.

Plusy: Wciągający, szybka akcja, ciągłe zmiany. Fabuła się jak najbardziej klei, a akcja trzyma w napięciu. Różnorodni bohaterowie, którzy jednak przez całą historię utrzymują swoje charakterystyczne podejście do życia. Od strony psychologicznej każdy z tych bohaterów jest naprawdę spójny, a ich reakcje na to, co się dzieje są przez autora wyraźnie przemyślane. Komiks jest też takim trochę odbiciem świata dorosłych w oczach dzieci. Mnie osobiście zmusił też do zastanowienia się nad tym, czemu pewne rzeczy uważam za odpowiednie dla dzieci, a inne – nie. Ogólnie bardzo fajny komiks. I naprawdę w napięciu czekam na kolejną część, ale, moim zdaniem, nie jest to lektura dla dzieci.

Minusy: Krew, przemoc, broń, śmierć, strach i ból… Jednym słowem – nie jest to komiks dla dzieci.

ddddd ffff ddd